Prof.Dr.Remzi OTO
Psikiyatri Öğretim Üyesi-Diyarbakır
Her fırsatta eğitimin gerekliliğinden, zorunluluğundan söz eder dururuz…Hele bir de eksikliğinden dem vurmaz mıyız? Her sorunun çözümü eğitimde deriz bilgece bir tavırla…
Yukarıdaki tümcelerin, savların hangisi doğru değil? Sevgi eğitimini verdiğimiz zaman daha anlamlı olmuyor mu?
Hayvanlar…ve sevgi eğitimi…
Hayvanlar sevgi eğitiminde ve sevginin içselleştirilmesinde bulunmaz bir nimet..
Psikolog Albert Bandura Sosyal Öğrenme Kuramı’nı oluşturmuştur. Sosyal Öğrenme Kuramı’nın temel ilkesi şu; ‘İnsanlar başkalarının davranışlarını gözleyerek ve bunlardan bir sonuç çıkararak öğrenmektedirler. Hele çocuklar ,çocuklarımız en gözlemci varlıklarımız, geleceğimiz…Neyi gözlerlerse ve bu davranışları ödüllendirilirse o zaman doğru yapıyorlardır kendilerince ve bu davranışlarını tekrarlarlar…
Bir çocuk düşünün.. Bir kedi veya köpeği ile evde, bahçede oynadıklarını, can dostların sevincini görünce doğru yaptığını düşünen ve kendi de sevinen, zıplayan, anne-babasına bakıp ikinci bir ödül bekleyen çocuk bu davranışını nasıl içselleştirmez…Başkalarının, diğer varlıkların farkında olan ve onları anlayan, onlar tarafından anlaşıldığını düşünen bir çocuk…Kendi farkındalığını yaşayan bir çocuk ruhsal sağlığın en güzel deneyimini yaşamaz mı? Onları bu fırsattan yoksun bırakmaya hakkımız var mı?
Çocuklarımızı hayvan sevgisi alanında destekleyerek toplumun ruh sağlığının gelişimine de büyük bir katkı sağlayacağımızı aklımızdan çıkarmamalıyız.